1*FECEBOOK'TAKİ ARŞİVİN AÇILIMI...1

Asıl nedir:1. Kök, esas, temel, kaide Asıl olan. vakanın eşyadaki özellikleri ile olan ilişkileridir.

Hüseyin Uzun

25 Mart · 

Twitter

 · 

OKUNAN VE GÖRÜLEN KİTAP
https://t.co/TniZmoHqJd
https://t.co/9pUZ8gG944
https://t.co/vdsO8lsqvr
https://t.co/X7aWKeTxRe https://t.co/ptJphMEpxh

HUSEYİN SASMAZ (@huseyinsasmaz) posted a photo on Twitter

Get the whole picture - and other photos from HUSEYİN SASMAZ

PİC.TWİTTER.COM/PTJPHMEPXH

Beğen

Yorum YapPaylaşAsıl nedir:1. Kök, esas, temel, kaide

Asıl olan. vakanın eşyadaki özellikleri ile olan ilişkileridir.
Her var olanın bir ustası vardır.Kaidesinden yola çıkarsak.
Bu kainatta kendi kendine oluşmuş bir şey olmadığına göre o zaman bu

kainatıda bir yaratıcı yaratmış dolayısı ile benide.(insanlığı) 
O zaman bu yaratıcının beni yönlendirmesi ,Kullanma klavuzu vermesi lazım Normal hayatın akışında yaratıcı ile insanlar arasında ki aracıya peygamber denmiş. o zaman en son peygamberlik iddiasında bulunan kişinin getirmiş olduğu kontrata anlaşma şartlarına bakacağız.
(Sonuncusu geçerlidir kaidesinden) (Kader) Sonuncusu Muhammed olduğuna göre onun getirdiği kontratda insanlığa bir rest çekiş meydan okuma var. Yoksa, 'Onu Muhammed uydurdu' mu diyorlar? Onlara de ki; 'Eğer doğru söylüyorsanız, Kur'an'a benzer bir sure ortaya getiriniz, bu konuda Allah dışında kimleri yardıma çağırabilecekseniz, çağırınız. Yunus*38 Aradan bin dört yüz yıl geçmiş hala bir ses yok .
Peki şimdi yapsınlar şimdi teknik bir çağdayız her şey eloktronik çoğu şeyi harflerin ve rakamların karışımından yapıyor proğram yapıcıları. o zaman kuran ayetlerinide getirsinler.? Allah kainatı elementlerden yarattığı gibi kuranıda harflerin karışımından yaratmıştır. Diyebilir birileri evet bizimde demokrasimiz var.o zaman demokrasiye ve Muhammedin getirdiği şartlara bakılır.Bu insan fıtratına uygunmu diye. örneğin; Mal can ve namuz konusunda kim ne diyor diye. (Şartlar. Eşyadaki özelliklere uygun düşmesi lazım)
Dolayısı ile..
Muhammedin getirdiği şartlar insan fıtratına uygun.(ölüm cezası veriyor) Demokrasinin getirdiği şartlar insan fıtratına uygun değil.(Taraf.Aklın üstününden.Hevadan,zenginden)
(Halbuki insandaki fıtrat kendisinin olanı kendi isteği dışında bir başkasıyla paylaşmak istemez)
olduğu anlaşıldığından fıtrata uygun olan alınır.
Dolayısı ile Muhammedin getirmiş olduğu şartlar Yaratıcının gönderdiği şartlar olarak kabül görür. Yaratıcıya ve son peygamberine inanmak vakaya mutabık olur ve Muhammedin getirmiş olduğu şartların bir tanesinin gereği kişi Müslüman olur ve yaratıcının vaadi gereği cenneti kazanmış olur. Kişi bu vaadi elinde tutabilmek için Muhammedin getirmiş olduğu yaratıcının tarifini onaylaması lazım. Yaratıcının kırmızı çizgisi şirktir.(Allah'ın tarifi) (Göklerin ve yerin Rabbi, Arş'ın da Rabbi olan Allah onların uydurdukları noksan sıfatlardan yücedir, münezzehtir.zuhruf*82 O tarifde budur.) Bu olayı bilen şeytan Medya veya diğer yollarla kafir kişinin Allah tarifini onaylattırarak kişiyi Müslümanım diye diye cehennemin bir başka kapısından içeri atıyor.

*****************************************************************

"Öyleyse, dedi, beni azdırmana karşılık, and içerim ki, ben de onlar(ı saptırmak) için senin doğru yolunun üstüne oturacağım."

"Sonra (onların) önlerinden arkalarından, sağlarından sollarından onlara sokulacağım ve sen, çoklarını şükredenlerden, bulmayacaksın."

(Allah) buyurdu: "Haydi, sen, yerilmiş ve kovulmuş olarak oradan çık. And olsun ki,onlardan sana kim uyarsa, (bilin ki) sizin hepinizden (derleyip) cehennemi dolduracağım." (A'RAF/16-18)

Şeytan Müslüman kılıfına bürünüp prof etiketiyle Atv ve flastv gibi kanallarda Nihat hatipoğlu,Cübbeli Ahmet gibi kişiler vasıtasıyla şu Allah tarifini sunuyor eğer sen onların söylemiş olduğu Akideyi benimser ve onaylarsan Kafir oluyor ve ebedi cehenneme gidiyorsun.Her ne kadarda diğer islamın şartlarını yerine getirsende.

Ey insanlar, Allah'ın verdiği söz gerçektir. Sakın dünya hayatı sizi aldatmasın, sakın şeytan, sizi Allah'ın affına güvendirerek ayartmasın.Fatır.5

MÜSLÜMANLARIN VE KAFİRLERİN ALLAH TARİFİ,TANIMI..SEN BU TARİFİN NERESİNDESİN? 

*****************************************************

MÜSLÜMAN OLMAYANLARIN AKİDESİ--(Sınırlıdır) BAŞLAMA***3 BURADAN DEVAM...

*************************

**ÖNEMLİ**CENNETİN ANAHTARI...

«Muhakkak ki Allahü Taalâ kendisine şirk koşulmasını affetmez. Ve istediği kimse için bundan başka hepsini affeder» kavli şerifini tefsir ettiğimiz zaman Yahudilerin Allah’ı bırakıp ta kendi hahamlarını ve din büyüklerini Rab ittihaz edindiklerini, bunun Üzerine şirke daldıklarını söylediğimizi unutmayalım.

Yuhudilerin din adamlarına doğrudan doğruya ibadet etmiş değillerdi. Fakat onların kendiliklerinden ortaya attıkları şekilde halâlı haram ve haramı da halâl kabul ederek hüküm vazetme ve hakimiyyet esasını evvelemirde onlara vererek şirke düşmüşlerdi...

Allahü Taala her şeyi affeder de şirki affetmez...

Hatta büyük günahları bile affeder... «İsterse zina etsin, isterse hırsızlık yapsın, isterse içki içsin... Hepsini affeder...» Bütün mesele Rab olarak yalnız ve yalnız Allahü Taalâyı tanımakdır. **********Dikkat önemli...**********

Binaenaleyh, hâkimiyyeti sadece Allahü Taalâya vermek gerekir. Ülûhiyyet makamının en önemli husisiyyeti budur. İşte bu çerçeve dahilinde müslüman müslüman olarak, mümin mümin olarak kalabilir. İşte bundan sonra İnsan büyük te olsa günahlarının affını ümid edebilir... Bunun dışında kalan şirke gelince bunu Allahü Taalâ ebediyyen affetmez.Zira Islamın şartı ve imanın haddi budur... Çünkü Cenabı Allah «Şayet Allah’a ve âhiret gününe iman ediyorsanız» diyor...

"VAHDETİ VÜCUT FELSEFESİ": "NEW AGE FELSEFESİ"

****************************************************

Fikri metni anlamak demek, ne okuyucunun fikri metinden zevk alması ne de metnin anlamı üzerinde yoğunlaşmasıdır. Fikri metni anlamak, onu pratiğe geçirmek üzere benimsemektir. Fikri metin pratiğe geçirilmediği sürece bir yararı ve değeri yoktur. Çünkü fikri metin, okunup benimsendikten sonra pratiğe geçirilmek için okunur. Böyle yapılmadığı takdirde fikri metnin ne faydası ne de değeri kalır. Zira düşünce sadece bilgi olsun diye öğrenilmez. Bunun yanında, bir de benimsenip pratiğe geçirmek için elde edilir, okunur. Düşünceyi benimsemek ise ancak düşünce olgusunu ve onun göstergeleri konumundaki anlamını zihinde canlandırmakla olur. Bu açıdan fikri metni anlamak için ön bilgilerin yanı sıra, şu üç noktaya dikkat etmek gerekir: 1- Ön bilgilerin anlaşılması istenen metindeki düşünceyle aynı düzeyde olması, 2- Fikri metindeki düşünce olgusunu, bu düşünce ile ilgili olmayan hususlardan tamamen ayırt edecek ve sınırlandıracak şekilde olduğu gibi kavramak. 3- Bu olgunun gerçekliğini ortaya koyabilecek şekilde, zihinde doğru bir biçimde canlandırmak. Bu üç noktayı göz önünde bulundurmadan fikri metni anlamak, yani metindeki düşünceyi algılamak mümkün değildir. Zira düşünceyi anlamak, sadece anlamını bilmek değildir aynı zamanda onu benimsemektir. ************************** FİKRİ METİNLER.

Asıl olan. vakanın eşyadaki özellikleri ile olan ilişkileridir. Fikrin oluşum Süreci ve Aşamaları.

Kaydol: Kayıt Yorumları (Atom)

YAZILARIN TAMAMI BURADA

 YAZILARIN TAMAMI BURADA Kasım (7) Eylül (1) Temmuz (2) Haziran (3) Mayıs (5) Nisan (9) Mart (7) Şubat (16) Ocak (14) Aralık (8) Kasım (4) Ekim (13) Eylül (6) Ağustos (6) Temmuz (3) Haziran (4) Mayıs (4) Nisan (9) Mart (27) Şubat (23) Ocak (15) Aralık (12) Kasım (18) Ekim (27) Eylül (41) Ağustos (11) Temmuz (5) Haziran (30) Mayıs (32) Nisan (27) Mart (39) Şubat (54) Ocak (70) Aralık (170) Kasım (276) Ekim (337) Eylül (258) Ağustos (51) 

Asıl olan. vakanın eşyadaki özellikleri ile olan ilişkileridir. Her var olanın bir ustası vardır.K Unknown Profilimin tamamını görüntüle

************DİKKAT ÖNEMLİ*****************
ÖNEMLİ
O gün gelen vahyi sadece Allah ve Muhammed biliyordu kesin%100 Ama bu gün(2017)öyle değil ilim ve teknoloji ışığında hepsi açıklanmış
********************************************
Bunun dışında, o günün Mısır ’ında, aristokrat tabakadaki cahiliyet toplumlarından tablolar: Sarayda, zindanda, pazarda ve hükümdar divanında... İbrani (Yahudi) cemiyeti!.. Ve o devirde rüyalarla rüya tabirlerine verilen ehemmiyet...

********Kıssa, Yûsuf ’un gördüğü rüyayı babasına anlatmakla başlıyor. Babası rüyayı tabir ediyor, .Yûsuf için parlak bir istikbal göründüğünü müjdeliyor ve bu rüyayı kardeşlerine anlatmamasını Y û s u f ’a tenbih ediyor. Onlara anlattığı takdirde kıskançlık duygularının kabaracağını, şeytanın bu duyguları tahrik ederek onları Yûsuf aleyhinde fenalıklara sevkedebileceğini düşünüyor...********** Kıssanın daha sonraki seyrini takip edecek olursak görürüz ki, Y û s u f ’un gördüğü rüya,
Hz. Y ak u b ’un tahmin ve tabir ettiği şekilde safha safha zuhur etmektedir. Rüyanın canlı bir tabiri sayılan hadiseler son bulur bulmaz kıssa da bitiyor. Bilhassa din noktayı nazarından son derece tatminkâr olan kıssa, bu edebî ve hassas ifadelerle bitme noktasına kadar anlatıldıktan sonra, daha başka şeylerin anlatılması abes olur. Maalesef, insanlar tarafından telif edilen Tevrat’ta, kıssanın bitiminden sonra da birçok şeyler anlatılmaktadır...

Kıssa ve hikâyelerde ana düğümü teşkil eden husus hadiselerin son safhalarında açıklanır... Kıssayı okuyan veya dinleyenler neticenin ne olacağını merakla takip ederler. Bu, edebiyatın inceliklerindendir. Bu incelik Yûsuf kıssasında apaçık görülüyor. Zira rüya ile başlayan kıssanın nasıl cereyan edip ne şekilde sona ereceği belli değildir. Bu husus ancak hadiselerin cereyanı sırasında tedricî olarak açıklığa kavuşuyor. Kıssanın son safhalarında ise, hiç bir sunî ve yâpmacık ifade kullanılmadan o edebî, hassas düğüm çözülüyor ve merakla takip edilen meçhuller her yönüyle aydınlığa kavuşuyor...

Kıssa, birçok halkalara ayrılmıştır. Her halka muhtelif tabloları ihtiva eder. Anlatılış tarzında, her halkayla diğerinin arası boş bırakılmıştır. Bu boşluklar okuyucuyu düşünmeye sevkeder. Çıkarılmış olan söz ve hareketleri okuyucu kendi tahayyül ve tasavvurlariyle bularak boşlukları doldurur. Böyle bir üslûp kullanmadaki hikmet, okuyucuyu gayrete getirme ve teşvik içindir...

Yûsuf kıssasına ait Kur’anı Kerimin takip ettiği İslâm metodu ve edebî üslûplardan muhtelif örnekler vermiş olduk. Bu örnekler ve kıssa Üzerinde yaptığımız tahliller kâfi gelir sanırım, lslâmın edebî üslûbu ve takip ettiği metot da, beşeriyet için ayrı bir örnek teşkil etmektedir. Bu edep ve üslûpla insanoğlunu arzedilen herhangi bir olayda; tahrifat yapılmamış, realitelerden uzaklaşılmamış, edebiyatın nezaket ve temizliğine riayet edilmiş olur...2

İSLÂMÎ HAREKET SAHASINDA

Bütün bunların ötesinde, bir de kıssanın İslâmi hareket ve faaliyetler yönünden taşıdığı değerler ve ibret alınacak tarafları vardır. Benzeri hallerde ilham alınabilecek birçok özellikleri ihtiva etmektedir. Ayrıca, hem kıssa hem de kıssayı içine alan sûre, baştan sona kadar birçok büyük hakikatleri bünyesinde toplamıştır. Bilhassa sûrenin son kısımlarındaki hakikatler üzerinde durmak gerekir!...

Bütün bunların Sûreyle ilgili yönlerine kısaca temas etmek isterim:

(a) Giriş kısmını teşkil eden bu bölümün baş taraflarında da belirttiğim gibi, Sûrenin nâzil olduğu sıralarda Mekke ’deki İslâmî faaliyetler çok çetin şartlarla karşı karşıya idi. Yûsuf Kıssası ’nın Mekke ’deki bu durumla yakın münasebeti vardır. Hz. Peygamber (S.A.) ile ona iman eden bir avuç müslümanın çektiği çilelerle Hz. Yûsuf ’un çektiği çileler birbirine çok benzemektedir. Kıssa, bir peygamberin başından geçenleri diğer bir peygambere naklediyor. Her iki peygamberin de kötü şartlarla vatanlarından uzaklaştırılmaları ve sonra istikrarlı, hükümran bir hayata erişmeleri vardır...

Daha önce de şu neticeye varmıştık ki, o İslâm dâvasını yüklenmiş olanlar böyle bir kıssanın ihtiva ettiği mânevi kuvvete muhtaç idiler. Kur’anı Kerim, İslâmî kabul edip onun mukaddes dâvasını yürütmeye çalışanlara, karşılaştıkları güçlüklerin tabii olduğunu açıklıyor... Kıssada; her engelin aşılabileceğine, sonunda zafer ve muvaffakiyete ulaşacaklarına işaretler de bulunarak hedeflerini çiziyor, müsbet faaliyetlerindeki azim ve sebatlarını kamçılıyor.

(b) Yûsuf Aleyhisselâm’ın da açıkladığı gibi, kıssanın tahlilinde İslâmî açık, tam, şümullü ve hassas şekliyle anlatmaya çalışmıştık. Bu, üzerinde uzun uzadıya durulması gereken bir husustur...

Bu hususla, her şeyden önce; bütün peygamberlerin getirdiği hak dinlerin İslâm akidesinde birleştiği ortaya çıkmaktadır. Her peygamber tevhit akidesini temel alarak Allah'ın birliğini ve islâmın prensiplerini, yaymakla görevlendirilmiştir. Beşeriyet sadece Allah'ın Rubûbiyetini tanıyacak, yalnız O’na ibadet edecektir. Bu tek akide sayesinde her peygamberin ümmeti âhiretin mevcudiyetine de ayni şekilde iman etmiştir.
Böylece; “Dinlerde mukayese ilmi" gibi ünvanlar altında ileri sürülen bir takım safsatalar, da çürümüş oluyor. Bu fikrin sahiplerine göre beşeriyet son zamanlara kadar tevhit akidesini ve âhireti bilmiyordu. Bu bilgiye, ancak birçok tanrıların ve daha sonraları iki tanrının varlığını kabul ettikten sonra vasıl olabilmiştir, insanoğlu ilim ve fende nasıl terakki ederek olgun seviyeye ulaşmışsa akideyi öğrenmekte de öyle terakki safhaları geçirmiştir(!)... Bu, fen ve sanatlar gibi dinlerin de insanlar tarafından icat edilen şeyler olduğu mânasına gelir.

İslâmdaki vasıflar, bütün peygamberlerin getirttikleri tevhit dininin,esaslarını da bir karara bağlıyor.İslama göre tevhid sadece uluhiyette değildir.Rububiyettede Allah'ın bir olduğunu kabul etmek mecburiyeti vardır.
Bütün işlerde hükümranlık Sadece Allah’a aittir... Bu hüküm, kendisinden başkasına ibadet edilmemesini emreden Allahüteâlâdan gelmiştir. Bu hususta Kur’anı Kerîmin hassas ifadeleri, “ibadet” i, sonsuz bir itina ile gerçek sahibine tahsis etmektedir: Hükümranlık sadece Allah’ındır. Beşerin vazifesi ise sadece O’na ibadet etmektir... İşte, “Hak Din” yalnız budur. Eğer kullar tapınmalarını yalnız Allah’a tahsis etmiyorlarsa, Allah’ın hak dinine mensup sayılamazlar... Hükümranlığın sadece Allah’a ait olduğunu kabul etmemişlerse yine hal böyledir. Şu halde însanöglu hâyatla ilgili herhangi bir meselede Allah’tan gayrisine kulluk eder derecede boyun bükerse, Allah’a olan ibadetleri de boşa gitmiş olur. Ulûhiyet birliği Rübûbiyet birliğini gerektirir. Rübûbiyet ise hükümranlığın ve ibadetin sadece Allah’a ait olması demektir *. Bu iki vâsıf birbirinden ayrılamaz. İnsanlar yaptikları ibadetin şekline göre müslüman veya gayrı müslim sayılırlar. Müslüman sayılabilmeleri için dini bağlantılarını, ibadet ve teslimiyetlerini katıksız olarak Allah'a yöneltmelidirler. ~ ——x

Kur’anı Kerîmin bu kesin hükmü; nerede ve ne zaman olursa olsun, müslim veya gayri müslim, hak dine veya bâtıl yollara bağlanmış herkese münakaşa kapısını kapamıştır... Hak dinin zaruri kaide* lerinden biridir bu... Kim ki Allah’tan başkasını takdis eder ve hayatiyle ilgili herhang bir işinde Allah’tan başkasının hükmüne boyun eğerse o kimse ne müslümandır, ne de İslâm diniyle alâkası vardır... Kim ki Allah’tan başkasına hükümranlık hakkı tanımaz, O’ndan başkasını yani, O’nun yaratıklarından her hangi birini takdis etmezse; o kimse islam dinine mensuptur ve müslümandır... Hangi asırda ve hangi cemiyet hayatı içinde olursa olsun, bu~kaidenin dışında kalan bütün davranışlar; yenilmesi mümkün olmayan gerçeklerin karşısında âcizlerin başvurduğu istismar yolundan başka bir şey değildir. Allah’ın dini açıktır, bellidir... Bunun böyle olduğuna sadece yukarda zikrettiğimiz kaide dahi kâfidir. Bu kaide ve esaslara karşı çıkanlar Allah’a karşı çıkmış olurlar!...
*******************************
ACABA BEN ALLAH'IN DİNİNDEN BAŞKA BİR DİN ÜZEREMİYİM..!!!! ?.....
http://namenstraat8bredahollanda.blogspot.nl/…/acaba-ben-al…
RAŞİDİ HİLAFET İSTİYORUM: KAİDELER VE MÜSLÜMANLAR.!
http://namenstraat8bredahollanda.blogspot.nl/…/kailer-ve-mu…
****************************
Kıssanın devamı müddetince hissedilen önemli şeylerden biri de, iki şahsın içini dolduran coşkun, saf ve katıksız imandır. Bu iki şahıs, Allah'ın seçkin, muhlis, sevgili kulları Yâkub ile Yûsuf ’tur.

önce Yûsuf (A.S.) üzerinde duralım: Hz. Yûsuf ’un son merhaledeki davranışına daha önce temas etmiştik. Nimet ve saltanatın zirvesine ulaştığı anlarda gönlünü her şeyden uzaklaştırarak Rabbine yönelmiş, O’na boyun büküp şu münacatta bulunmuştu: “Rabbim, bana hükümranlık verdin, rüyaların yorumunu öğrettin, Ey göklerin ve yerin yaratanı, dünyada da, âhirette de yârim yardımcım sensin. Benim canımı müslüman olarak al ve beni sâlihler zümresine kat”
Fakat Hz. Yûsuf ’un Allah’a olan bağlılık ve teslimiyeti sadece bu son merhaledeki davranışından ibaret değildir. Onu, kıssanın devamı müddetince, her münasebette, Allah'ın dostlarına has bir bağlılık ve teslimiyet içinde O’na yöneldiğini görüyoruz:

Vezirin karısının şehvani tahrikleri ve sıkıştırmaları karşısında şöyle haykırmıştı:

“Günah işlemekten Allah’a sığınırım, doğrusu senin kocan benim efendimdir. Bana iyi baktı. Haksızlık yapanlar şüphesiz başarıya ulaşamazlar.

Diğer bir tahrik ve sıkıştırma karşısında, nefsine uymaktan korkarak Rabbine sığınıyor ve şöyle haykırıyordu:

—Rabbim, zindan benim için bunların isteklerini yapmaktan daha iyidir. Eğer düzenlerini benden uzaklaştırmazsan onlara gönül verir, cahillerden olurum!..”

Kendini kardeşlerine tanıtırken, ulaştığı o mevkilerin Allah’ın lütfü olduğunu söylüyor, O’nun verdiği nimetleri anarak şükrediyor: “Yoksa sen Yûsuf musun?” dediler. “Ben Yûsuf um, bu da kardeşim. Allah bize lütfetti. Doğrusu kim kötülükten sakınır ve sabrederse bilsin ki Allah iyi davrananların ecrini zayi etmez” dedi

Bütün bu ifadelerde; Mekke ’deki ve tarihin her devresindeki İslâm faaliyetleri için alınacak ibretler, ikazlar ve işaretler vardır.

Hz. Ya’kub’a gelince; onun da kalbinde Rabbinin derin, lâtif ve sonsuz bir tecellisi var. Her hadise ve münasebette bunun tezahüratı görülüyor. Karşılaştığı her sıkıntıda ve musibet anında dertlerine onun tecellisinin deva olduğunu görüyoruz.

Hadiselerin ta başlangıcında, Yûsuf gördüğü rüyayı kendisine anlatınca ilk işi Rabbini anmak ve O’nun nimetlerine şükretmek oluyor:

“Rabbim seni böylece rüyandaki gibi seçecek, sana rüyaları yorumlamayı öğretecek. Daha önce ataların İbrahim ve ishak’a nimetlerini tamamladığı gibi, sana ve Ya’kub soyuna da tamamlayacaktır. Şüphesiz ki Rabbin Alim’dir, Hakîm’dir.”

Yûsuf hakkında karşılaştığı ilk sadmede Rabbine ve O’nun yardımına sığınarak şunları söylüyor:

“... Sizi nefsiniz korkunç bir iş yapmaya sürükledi. Artık bana güzelce sabır gerekir. Anlattıklarınıza ancak Allah’tan yardım istenir.
Babalık şefkatini kullanma yeri gelince çocuklarından bunu esirgemiyor. Onlara, M ı s ı r ’a girecekleri zaman herhangi bir tehlikeyle karşılaşmamaları için tek kapıdan girmemelerini, muhtelif kapılardan girmelerini tavsiye ediyor. Bu tavsiyeyi yapmakla beraber,
bu gibi tavsiye ve temennilerin sadece gönülleri teselli etmek için yapıldığını, Allah’ın takdirini hiç bir şeyin değiştiremeyeceğini de sözrlerine ilâve ediyor.

Yakub: “Oğullarım, şehre tek kapıdan değil, ayrı ayrı kapılardan girin. Bununla beraber ben, Allah’ın size dair kaderinden birşey değiştiremem. Hüküm ancak Allah'ındır. O’na güvendim. Güvenenler de O’na güvensinler” dedi

İhtiyar, zayıf ve hüzünlü günlerinde ikinci bir sadmeyle karşı karşıya geliyor. Ama her şeye rağmen ümitsizlik onunla Rabbinin rahmeti arasına bir an olsun giremiyor, kalbini O’ndan uzaklaştıramıyor.

Yakub: “Sizin nefisleriniz bu koskoca işi size kolaylaştırmış, küçültmüş. Bu hâle karşı, sükûnet ve ümit içinde sabır gerekir. Belki Allah hepsini bir arada bana kavuşturur. Zira O, Alim’dir, Hakîm’-dir.”

Nihayet Y a ’ k u b ’un kalbinde hakikatin tecellisi güzellik ve berraklık derecesine ulaşmıştı. Yûsuf için ağlamaktan gözlerine ak düştüğü için çocukları onun bu hâlini kınıyorlar, incitircesine tenkit ediyorlardı. Hz. Y a ’ k u b onlara şöyle cevap veriyordu: Sizin kalbinizde mevcut olmayan Rabbimin hakikatini kendi kalbimde mevcut buluyorum. Allah katından, sizin bilmediklerinizi ben biliyorum. Ben üzüntümü ve tasamı ancak Allah’a açarım, O’nun rahmet ve inayetine sığınırım:

(Yakub) onlardan yüz çevirdi: “Vay Yûsuf’a yazık oldur dedi ve üzüntüden gözlerine ak düştü. Artık amanı içinde saklıyordu.

“Allah’a yemin ederiz ki, Yûsuf’u anıp durman seni bitkin düşürecek ve helak olacaksın” dediler. Yakub: “Ben üzüntü ve tasamı yalnız Allah’a açarım. Allah katından, sizin bilmediklerinizi bilirim” dedi

“Ey oğullarım, gidin, Yûsufu ve kardeşini arayın. Allah'ın yardımından ümidinizi kesmeyin. Doğrusu kâfirlerden başkası Allah’ın yardımından ümidini kesmez.”

Oğulları Y û s u f ’un kokusu üzerinde babalariyle münakaşa ederlerken, Hz. Yakub onlara; Allah katından bazı şeyler bildiğini, kalbinde Allah’ın hakikat tecellisini bulduğunu haber veriyor. Allah da bu hususta kendisini mahcup çıkarmıyor:Kervan, memleketlerine dönmek üzere Mısır’dan ayrıldığında babaları: “İnan olsun ki ben Yûsuf un kokusunu duyuyorum; ne olur bana bunak demeyin” dedi

Çevresindekiler: “Allah’a yemin ederiz ki sen, halâ eski şaşkınlığındasın” dediler.

Müjdeci gelince, gömleği Ya’kub’un yüzüne sürdü, hemen gözleri açıldı. Bunun üzerine Yakub: “Ben sizin bilmediklerinizi Allah tarafından bilirim demedim mi?” dedi.

Bütün bunların Kuranı Kerimde tasvir edilmesi, elçi olarak seçilmiş bulunan Hz. Muhammed’in kalbine ülûhiyet gerçeklerini aktarmak içindir. Bu tasvirler içindeki ibret ve ikazlar, Mekk e ’deki müslüman topluluğun çektiği sıkıntı anlarında kuvve-i mâneviyelerini takviye ettiği gibi, her devirde İslâm adına yapılan cihatların çetin sıkıntıları içinde kalblerin ve ruhların desteği olacaktır.

•

«•

MUHTELİF HUSUSLAR

Son olarak temas etmek istediğimiz şey, kıssanın bitiminden sonra sûrenin son bulduğu noktaya kadar yer alan çeşitli hususlardır:

(a) Bu hususlardan birincisi; Kureyşlilerin Hz. Muham-m e d ’e vahiy gelmediğine dair ileri sürdükleri iddialarının bu türlü kıssalarla çürütülmesidir. Zira kıssalardaki hadiseler cereyan ederken Resûli Ekrem yanlarında bulunmadığı, o sırada yaşamadığı hâlde en doğru şekliyle nakletmektedir ki, bu haberlerin kaynağı ancak ve ancak vahiy olabilir:

“(Ey Muhammed), bu kıssa, sana vahyedegeldiğimiz gayb haberlerindendir. Yoksa onlar hile yaparak işleyecekleri işi kararlaştırdıkları zaman sen yanlarında değildin.”

Bu ifadeler, kıssaya mukaddime teşkil eden kısımla da gaye bakımında aynı şekilde alâkalıdır.

“Biz bu Kuranı vahyederek, en güzel beyan ile kıssaaları sana anlatıyoruz. Halbuki sen daha evvel bundan habersizdin.”

Kıssanın mukaddimesi ile bitiminden sonraki kısımlarda yer alan bu ifadeler; birçok hususlarda sûrenin ihtiva ettiği ikaz ve işaretler gibi, Hz. Muhammed’e gelen vahye inanmayanlara karşı uyarıcı ikazlardır. Fakat, ancak imandan nasibi olanlar bunlardan faydalanır.
Onun içindir ki, aşağıda mealini vereceğimiz âyetlerle, Allahuteâlâ Hz. Mubammed’in kalbini yatıştırmakta, münkirlerin bu hareketleri karşısında üzülmemesini istemektedir. Aynı zamanda âyetlerde: inkarcıların kâinat kitabındaki delilleri göremiyecek kadar kör oldukları, inatlarında İsrar edecekleri, bu davet ve delillerin selim fıtrat sahipleri için iman etmeye kâfi gelebileceği anlatılmakta ve sonra da onlara Allah tarafından ansızın bir azap geleceği haber verilmektedir:
*************************************************
(O gün gelen vahyi sadece Allah ve Muhammed biliyordu kesin olarak.%100 Ama bu gün (2017) öyle değil ilim ve teknoloji ışığında hepsi açıklanmış.)
********************
“Biz Kitabı üzerine yazılı bir kâğıtta göndersek ve onlar elleriyle dokunsalar bile, inkar edenler, tartışmasız: “Bu apaçık bir büyüden başkası değildir” derler.” (Enam-7) Sadece bu ayete bakarak Kur’an’ın sayfaları olan bir kitap olarak indirilmediğini anlayabiliriz.
***
Diyelim o zamandan bu zamana anlayamadılar.
Tamam.
Ama bu zamanda 2017 anlayamamak imkansız çünkü delilleri kesin bir şekilde açık ve net.
O zaman peygambere gelen vahiyi sadece peygamber ve Allah biliyordu.
Bu gün (2017) ilim ve teknolojinin nazarında ayetler açık ve net bir şekilde ispatlanmış biçimde ortada.
Örnek; (50/KAF-17: Çünkü onun sağında ve solunda oturan, her davranışı yakalayıp tesbit eden iki melek vardır.)
Teyp,video.vb cihazlar.
(41/FUSSİLET-21: Derilerine soracaklar: "Neden aleyhimize tanıklık yaptınız?" Onlar da: "Her şeye konuşma imkanı veren Allah, bize (de) vermiştir. Sizi yoktan var eden O'dur, (şimdi) yine O'na döndürülüyorsunuz.
Akıllı telofon vb.cihazlar.mesaşlaşma.vb
**************************
Onun için olaylara şu açıdan bakmak bütün proplemlerin halledilmesi demektir.
****
*EŞYAYI BAZ,ÖLÇÜ ALDIĞIMIZDA
Vahyin,Son asrın ilim ve teknolojisiyle hazırlanmış açılımı bekleyen Fikri.
VAHİY KONULARI HARİCİNDE, DALINDA UZMANLAŞMIŞ KİŞİNİN GÖRÜŞLERİ GEÇERLİDİR.
Asıl olan. vakanın eşyadaki özellikleri ile olan ilişkileridir. İNSANDAKİ HALLER..(EŞYADAKİ ÖZELLİKLER.) DEN BAZILARI.
Asıl olan. vakanın eşyadaki özellikleri ile olan ilişkileridir. Fikrin oluşum Süreci ve Aşamaları.
https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=247210785730330&id=100013242319421
*************************************
-■ Sen ne kadar yürekten istersen iste, insanların çoğu iman etmezler.

Oysa sen buna karşılık onlardan bir ücret te istemiyorsun. Kur’an âlemler için sadece bir öğüttür.

Göklerde ve yerde nice âyetler vardır ki, yanlarından yüzlerini çevirerek geçerler.

Onların çoğu, ortak koşmadan Allah’a inanmazlar.

Allah tarafından, onları kuşatacak bir azaba uğramalarından veya farkına varmadan, kıyamet saatinin ansızın gelmesinden güvende midirler?

Bu âyetler, Allah'ın hakiki dinine bir türlü bağlanamayan insanların içyüzünü en belirli şekilde dile getirmektedir. Bilhassa: “Onların çoğu, ortak koşmadan Allah’a inanmazlar-” cümlesinin ne büyük hakikatleri ihtiva ettiği herkesçe malûmdur...

Dile getirilen bu gerçekleri, birlikte yaşadığımız insanların çoğunda müşahede ediyoruz. Müslüman olduğunu iddia eden bir çok kimseler, tevhitle şirki bıçakla keser gibi birbirinden ayırmadıkları için imanla şirkin karışımı bir akideye sahiptirler.

Nihayet Hz. Peygamber (S_A.) e tevcih olunan çok mühim, çok manidar bir vahyin yer aldığını görüyoruz. Bu vahiyde, takip edeceği yolun bütün yollardan ayrı, belirli ve sınırlı olduğu belirtilmekte, bu hususun kalın hatlarla gösterildiğine işaret edilmektedir:

De ki: “Benim yolum budur. Ben ve bana uyanlar bilerek insanları Allah’a çağırırız. Allah’ı her türlü ortaktan tenzih ederim. Ben Allah’a eş koşanlardan değilim.”

Hüseyin Uzun

13 Şubat · 

************DİKKAT ÖNEMLİ*****************
Bunun dışında, o günün Mısır ’ında, aristokrat tabakadaki cahiliyet toplumlarından tablolar: Sarayda, zindanda, pazarda ve hükümdar divanında... İbrani (Yahudi) cemiyeti!.. Ve o devirde rüyalarla rüya tabirlerine verilen ehemmiyet...

********Kıssa, Yûsuf ’un gördüğü rüyayı babasına anlatmakla başlıyor. Babası rüyayı tabir ediyor, .Yûsuf için parlak bir istikbal göründüğünü müjdeliyor ve bu rüyayı kardeşlerine anlatmamasını Y û s u f ’a tenbih ediyor. Onlara anlattığı takdirde kıskançlık duygularının kabaracağını, şeytanın bu duyguları tahrik ederek onları Yûsuf aleyhinde fenalıklara sevkedebileceğini düşünüyor...********** Kıssanın daha sonraki seyrini takip edecek olursak görürüz ki, Y û s u f ’un gördüğü rüya,
Hz. Y ak u b ’un tahmin ve tabir ettiği şekilde safha safha zuhur etmektedir. Rüyanın canlı bir tabiri sayılan hadiseler son bulur bulmaz kıssa da bitiyor. Bilhassa din noktayı nazarından son derece tatminkâr olan kıssa, bu edebî ve hassas ifadelerle bitme noktasına kadar anlatıldıktan sonra, daha başka şeylerin anlatılması abes olur. Maalesef, insanlar tarafından telif edilen Tevrat’ta, kıssanın bitiminden sonra da birçok şeyler anlatılmaktadır...

Kıssa ve hikâyelerde ana düğümü teşkil eden husus hadiselerin son safhalarında açıklanır... Kıssayı okuyan veya dinleyenler neticenin ne olacağını merakla takip ederler. Bu, edebiyatın inceliklerindendir. Bu incelik Yûsuf kıssasında apaçık görülüyor. Zira rüya ile başlayan kıssanın nasıl cereyan edip ne şekilde sona ereceği belli değildir. Bu husus ancak hadiselerin cereyanı sırasında tedricî olarak açıklığa kavuşuyor. Kıssanın son safhalarında ise, hiç bir sunî ve yâpmacık ifade kullanılmadan o edebî, hassas düğüm çözülüyor ve merakla takip edilen meçhuller her yönüyle aydınlığa kavuşuyor...

Kıssa, birçok halkalara ayrılmıştır. Her halka muhtelif tabloları ihtiva eder. Anlatılış tarzında, her halkayla diğerinin arası boş bırakılmıştır. Bu boşluklar okuyucuyu düşünmeye sevkeder. Çıkarılmış olan söz ve hareketleri okuyucu kendi tahayyül ve tasavvurlariyle bularak boşlukları doldurur. Böyle bir üslûp kullanmadaki hikmet, okuyucuyu gayrete getirme ve teşvik içindir...

Yûsuf kıssasına ait Kur’anı Kerimin takip ettiği İslâm metodu ve edebî üslûplardan muhtelif örnekler vermiş olduk. Bu örnekler ve kıssa Üzerinde yaptığımız tahliller kâfi gelir sanırım, lslâmın edebî üslûbu ve takip ettiği metot da, beşeriyet için ayrı bir örnek teşkil etmektedir. Bu edep ve üslûpla insanoğlunu arzedilen herhangi bir olayda; tahrifat yapılmamış, realitelerden uzaklaşılmamış, edebiyatın nezaket ve temizliğine riayet edilmiş olur...2

İSLÂMÎ HAREKET SAHASINDA

Bütün bunların ötesinde, bir de kıssanın İslâmi hareket ve faaliyetler yönünden taşıdığı değerler ve ibret alınacak tarafları vardır. Benzeri hallerde ilham alınabilecek birçok özellikleri ihtiva etmektedir. Ayrıca, hem kıssa hem de kıssayı içine alan sûre, baştan sona kadar birçok büyük hakikatleri bünyesinde toplamıştır. Bilhassa sûrenin son kısımlarındaki hakikatler üzerinde durmak gerekir!...

Bütün bunların Sûreyle ilgili yönlerine kısaca temas etmek isterim:

(a) Giriş kısmını teşkil eden bu bölümün baş taraflarında da belirttiğim gibi, Sûrenin nâzil olduğu sıralarda Mekke ’deki İslâmî faaliyetler çok çetin şartlarla karşı karşıya idi. Yûsuf Kıssası ’nın Mekke ’deki bu durumla yakın münasebeti vardır. Hz. Peygamber (S.A.) ile ona iman eden bir avuç müslümanın çektiği çilelerle Hz. Yûsuf ’un çektiği çileler birbirine çok benzemektedir. Kıssa, bir peygamberin başından geçenleri diğer bir peygambere naklediyor. Her iki peygamberin de kötü şartlarla vatanlarından uzaklaştırılmaları ve sonra istikrarlı, hükümran bir hayata erişmeleri vardır...

Daha önce de şu neticeye varmıştık ki, o İslâm dâvasını yüklenmiş olanlar böyle bir kıssanın ihtiva ettiği mânevi kuvvete muhtaç idiler. Kur’anı Kerim, İslâmî kabul edip onun mukaddes dâvasını yürütmeye çalışanlara, karşılaştıkları güçlüklerin tabii olduğunu açıklıyor... Kıssada; her engelin aşılabileceğine, sonunda zafer ve muvaffakiyete ulaşacaklarına işaretler de bulunarak hedeflerini çiziyor, müsbet faaliyetlerindeki azim ve sebatlarını kamçılıyor.

(b) Yûsuf Aleyhisselâm’ın da açıkladığı gibi, kıssanın tahlilinde İslâmî açık, tam, şümullü ve hassas şekliyle anlatmaya çalışmıştık. Bu, üzerinde uzun uzadıya durulması gereken bir husustur...

Bu hususla, her şeyden önce; bütün peygamberlerin getirdiği hak dinlerin İslâm akidesinde birleştiği ortaya çıkmaktadır. Her peygamber tevhit akidesini temel alarak Allah'ın birliğini ve islâmın prensiplerini, yaymakla görevlendirilmiştir. Beşeriyet sadece Allah'ın Rubûbiyetini tanıyacak, yalnız O’na ibadet edecektir. Bu tek akide sayesinde her peygamberin ümmeti âhiretin mevcudiyetine de ayni şekilde iman etmiştir.
Böylece; “Dinlerde mukayese ilmi" gibi ünvanlar altında ileri sürülen bir takım safsatalar, da çürümüş oluyor. Bu fikrin sahiplerine göre beşeriyet son zamanlara kadar tevhit akidesini ve âhireti bilmiyordu. Bu bilgiye, ancak birçok tanrıların ve daha sonraları iki tanrının varlığını kabul ettikten sonra vasıl olabilmiştir, insanoğlu ilim ve fende nasıl terakki ederek olgun seviyeye ulaşmışsa akideyi öğrenmekte de öyle terakki safhaları geçirmiştir(!)... Bu, fen ve sanatlar gibi dinlerin de insanlar tarafından icat edilen şeyler olduğu mânasına gelir.

İslâmdaki vasıflar, bütün peygamberlerin getirttikleri tevhit dininin,esaslarını da bir karara bağlıyor.İslama göre tevhid sadece uluhiyette değildir.Rububiyettede Allah'ın bir olduğunu kabul etmek mecburiyeti vardır.
Bütün işlerde hükümranlık Sadece Allah’a aittir... Bu hüküm, kendisinden başkasına ibadet edilmemesini emreden Allahüteâlâdan gelmiştir. Bu hususta Kur’anı Kerîmin hassas ifadeleri, “ibadet” i, sonsuz bir itina ile gerçek sahibine tahsis etmektedir: Hükümranlık sadece Allah’ındır. Beşerin vazifesi ise sadece O’na ibadet etmektir... İşte, “Hak Din” yalnız budur. Eğer kullar tapınmalarını yalnız Allah’a tahsis etmiyorlarsa, Allah’ın hak dinine mensup sayılamazlar... Hükümranlığın sadece Allah’a ait olduğunu kabul etmemişlerse yine hal böyledir. Şu halde însanöglu hâyatla ilgili herhangi bir meselede Allah’tan gayrisine kulluk eder derecede boyun bükerse, Allah’a olan ibadetleri de boşa gitmiş olur. Ulûhiyet birliği Rübûbiyet birliğini gerektirir. Rübûbiyet ise hükümranlığın ve ibadetin sadece Allah’a ait olması demektir *. Bu iki vâsıf birbirinden ayrılamaz. İnsanlar yaptikları ibadetin şekline göre müslüman veya gayrı müslim sayılırlar. Müslüman sayılabilmeleri için dini bağlantılarını, ibadet ve teslimiyetlerini katıksız olarak Allah'a yöneltmelidirler. ~ ——x

Kur’anı Kerîmin bu kesin hükmü; nerede ve ne zaman olursa olsun, müslim veya gayri müslim, hak dine veya bâtıl yollara bağlanmış herkese münakaşa kapısını kapamıştır... Hak dinin zaruri kaide* lerinden biridir bu... Kim ki Allah’tan başkasını takdis eder ve hayatiyle ilgili herhang bir işinde Allah’tan başkasının hükmüne boyun eğerse o kimse ne müslümandır, ne de İslâm diniyle alâkası vardır... Kim ki Allah’tan başkasına hükümranlık hakkı tanımaz, O’ndan başkasını yani, O’nun yaratıklarından her hangi birini takdis etmezse; o kimse islam dinine mensuptur ve müslümandır... Hangi asırda ve hangi cemiyet hayatı içinde olursa olsun, bu~kaidenin dışında kalan bütün davranışlar; yenilmesi mümkün olmayan gerçeklerin karşısında âcizlerin başvurduğu istismar yolundan başka bir şey değildir. Allah’ın dini açıktır, bellidir... Bunun böyle olduğuna sadece yukarda zikrettiğimiz kaide dahi kâfidir. Bu kaide ve esaslara karşı çıkanlar Allah’a karşı çıkmış olurlar!...
*******************************
ACABA BEN ALLAH'IN DİNİNDEN BAŞKA BİR DİN ÜZEREMİYİM..!!!! ?.....
http://namenstraat8bredahollanda.blogspot.nl/…/acaba-ben-al…
RAŞİDİ HİLAFET İSTİYORUM: KAİDELER VE MÜSLÜMANLAR.!
http://namenstraat8bredahollanda.blogspot.nl/…/kailer-ve-mu…
****************************
Kıssanın devamı müddetince hissedilen önemli şeylerden biri de, iki şahsın içini dolduran coşkun, saf ve katıksız imandır. Bu iki şahıs, Allah'ın seçkin, muhlis, sevgili kulları Yâkub ile Yûsuf ’tur.

önce Yûsuf (A.S.) üzerinde duralım: Hz. Yûsuf ’un son merhaledeki davranışına daha önce temas etmiştik. Nimet ve saltanatın zirvesine ulaştığı anlarda gönlünü her şeyden uzaklaştırarak Rabbine yönelmiş, O’na boyun büküp şu münacatta bulunmuştu: “Rabbim, bana hükümranlık verdin, rüyaların yorumunu öğrettin, Ey göklerin ve yerin yaratanı, dünyada da, âhirette de yârim yardımcım sensin. Benim canımı müslüman olarak al ve beni sâlihler zümresine kat”
Fakat Hz. Yûsuf ’un Allah’a olan bağlılık ve teslimiyeti sadece bu son merhaledeki davranışından ibaret değildir. Onu, kıssanın devamı müddetince, her münasebette, Allah'ın dostlarına has bir bağlılık ve teslimiyet içinde O’na yöneldiğini görüyoruz:

Vezirin karısının şehvani tahrikleri ve sıkıştırmaları karşısında şöyle haykırmıştı:

“Günah işlemekten Allah’a sığınırım, doğrusu senin kocan benim efendimdir. Bana iyi baktı. Haksızlık yapanlar şüphesiz başarıya ulaşamazlar.

Diğer bir tahrik ve sıkıştırma karşısında, nefsine uymaktan korkarak Rabbine sığınıyor ve şöyle haykırıyordu:

—Rabbim, zindan benim için bunların isteklerini yapmaktan daha iyidir. Eğer düzenlerini benden uzaklaştırmazsan onlara gönül verir, cahillerden olurum!..”

Kendini kardeşlerine tanıtırken, ulaştığı o mevkilerin Allah’ın lütfü olduğunu söylüyor, O’nun verdiği nimetleri anarak şükrediyor: “Yoksa sen Yûsuf musun?” dediler. “Ben Yûsuf um, bu da kardeşim. Allah bize lütfetti. Doğrusu kim kötülükten sakınır ve sabrederse bilsin ki Allah iyi davrananların ecrini zayi etmez” dedi

Bütün bu ifadelerde; Mekke ’deki ve tarihin her devresindeki İslâm faaliyetleri için alınacak ibretler, ikazlar ve işaretler vardır.

Hz. Ya’kub’a gelince; onun da kalbinde Rabbinin derin, lâtif ve sonsuz bir tecellisi var. Her hadise ve münasebette bunun tezahüratı görülüyor. Karşılaştığı her sıkıntıda ve musibet anında dertlerine onun tecellisinin deva olduğunu görüyoruz.

Hadiselerin ta başlangıcında, Yûsuf gördüğü rüyayı kendisine anlatınca ilk işi Rabbini anmak ve O’nun nimetlerine şükretmek oluyor:

“Rabbim seni böylece rüyandaki gibi seçecek, sana rüyaları yorumlamayı öğretecek. Daha önce ataların İbrahim ve ishak’a nimetlerini tamamladığı gibi, sana ve Ya’kub soyuna da tamamlayacaktır. Şüphesiz ki Rabbin Alim’dir, Hakîm’dir.”

Yûsuf hakkında karşılaştığı ilk sadmede Rabbine ve O’nun yardımına sığınarak şunları söylüyor:

“... Sizi nefsiniz korkunç bir iş yapmaya sürükledi. Artık bana güzelce sabır gerekir. Anlattıklarınıza ancak Allah’tan yardım istenir.
Babalık şefkatini kullanma yeri gelince çocuklarından bunu esirgemiyor. Onlara, M ı s ı r ’a girecekleri zaman herhangi bir tehlikeyle karşılaşmamaları için tek kapıdan girmemelerini, muhtelif kapılardan girmelerini tavsiye ediyor. Bu tavsiyeyi yapmakla beraber,
bu gibi tavsiye ve temennilerin sadece gönülleri teselli etmek için yapıldığını, Allah’ın takdirini hiç bir şeyin değiştiremeyeceğini de sözrlerine ilâve ediyor.

Yakub: “Oğullarım, şehre tek kapıdan değil, ayrı ayrı kapılardan girin. Bununla beraber ben, Allah’ın size dair kaderinden birşey değiştiremem. Hüküm ancak Allah'ındır. O’na güvendim. Güvenenler de O’na güvensinler” dedi

İhtiyar, zayıf ve hüzünlü günlerinde ikinci bir sadmeyle karşı karşıya geliyor. Ama her şeye rağmen ümitsizlik onunla Rabbinin rahmeti arasına bir an olsun giremiyor, kalbini O’ndan uzaklaştıramıyor.

Yakub: “Sizin nefisleriniz bu koskoca işi size kolaylaştırmış, küçültmüş. Bu hâle karşı, sükûnet ve ümit içinde sabır gerekir. Belki Allah hepsini bir arada bana kavuşturur. Zira O, Alim’dir, Hakîm’-dir.”

Nihayet Y a ’ k u b ’un kalbinde hakikatin tecellisi güzellik ve berraklık derecesine ulaşmıştı. Yûsuf için ağlamaktan gözlerine ak düştüğü için çocukları onun bu hâlini kınıyorlar, incitircesine tenkit ediyorlardı. Hz. Y a ’ k u b onlara şöyle cevap veriyordu: Sizin kalbinizde mevcut olmayan Rabbimin hakikatini kendi kalbimde mevcut buluyorum. Allah katından, sizin bilmediklerinizi ben biliyorum. Ben üzüntümü ve tasamı ancak Allah’a açarım, O’nun rahmet ve inayetine sığınırım:

(Yakub) onlardan yüz çevirdi: “Vay Yûsuf’a yazık oldur dedi ve üzüntüden gözlerine ak düştü. Artık amanı içinde saklıyordu.

“Allah’a yemin ederiz ki, Yûsuf’u anıp durman seni bitkin düşürecek ve helak olacaksın” dediler. Yakub: “Ben üzüntü ve tasamı yalnız Allah’a açarım. Allah katından, sizin bilmediklerinizi bilirim” dedi

“Ey oğullarım, gidin, Yûsufu ve kardeşini arayın. Allah'ın yardımından ümidinizi kesmeyin. Doğrusu kâfirlerden başkası Allah’ın yardımından ümidini kesmez.”

Oğulları Y û s u f ’un kokusu üzerinde babalariyle münakaşa ederlerken, Hz. Yakub onlara; Allah katından bazı şeyler bildiğini, kalbinde Allah’ın hakikat tecellisini bulduğunu haber veriyor. Allah da bu hususta kendisini mahcup çıkarmıyor:Kervan, memleketlerine dönmek üzere Mısır’dan ayrıldığında babaları: “İnan olsun ki ben Yûsuf un kokusunu duyuyorum; ne olur bana bunak demeyin” dedi

Çevresindekiler: “Allah’a yemin ederiz ki sen, halâ eski şaşkınlığındasın” dediler.

Müjdeci gelince, gömleği Ya’kub’un yüzüne sürdü, hemen gözleri açıldı. Bunun üzerine Yakub: “Ben sizin bilmediklerinizi Allah tarafından bilirim demedim mi?” dedi.

Bütün bunların Kuranı Kerimde tasvir edilmesi, elçi olarak seçilmiş bulunan Hz. Muhammed’in kalbine ülûhiyet gerçeklerini aktarmak içindir. Bu tasvirler içindeki ibret ve ikazlar, Mekk e ’deki müslüman topluluğun çektiği sıkıntı anlarında kuvve-i mâneviyelerini takviye ettiği gibi, her devirde İslâm adına yapılan cihatların çetin sıkıntıları içinde kalblerin ve ruhların desteği olacaktır.

•

«•

MUHTELİF HUSUSLAR

Son olarak temas etmek istediğimiz şey, kıssanın bitiminden sonra sûrenin son bulduğu noktaya kadar yer alan çeşitli hususlardır:

(a) Bu hususlardan birincisi; Kureyşlilerin Hz. Muham-m e d ’e vahiy gelmediğine dair ileri sürdükleri iddialarının bu türlü kıssalarla çürütülmesidir. Zira kıssalardaki hadiseler cereyan ederken Resûli Ekrem yanlarında bulunmadığı, o sırada yaşamadığı hâlde en doğru şekliyle nakletmektedir ki, bu haberlerin kaynağı ancak ve ancak vahiy olabilir:

“(Ey Muhammed), bu kıssa, sana vahyedegeldiğimiz gayb haberlerindendir. Yoksa onlar hile yaparak işleyecekleri işi kararlaştırdıkları zaman sen yanlarında değildin.”

Bu ifadeler, kıssaya mukaddime teşkil eden kısımla da gaye bakımında aynı şekilde alâkalıdır.

“Biz bu Kuranı vahyederek, en güzel beyan ile kıssaaları sana anlatıyoruz. Halbuki sen daha evvel bundan habersizdin.”

Kıssanın mukaddimesi ile bitiminden sonraki kısımlarda yer alan bu ifadeler; birçok hususlarda sûrenin ihtiva ettiği ikaz ve işaretler gibi, Hz. Muhammed’e gelen vahye inanmayanlara karşı uyarıcı ikazlardır. Fakat, ancak imandan nasibi olanlar bunlardan faydalanır.
Onun içindir ki, aşağıda mealini vereceğimiz âyetlerle, Allahuteâlâ Hz. Mubammed’in kalbini yatıştırmakta, münkirlerin bu hareketleri karşısında üzülmemesini istemektedir. Aynı zamanda âyetlerde: inkarcıların kâinat kitabındaki delilleri göremiyecek kadar kör oldukları, inatlarında İsrar edecekleri, bu davet ve delillerin selim fıtrat sahipleri için iman etmeye kâfi gelebileceği anlatılmakta ve sonra da onlara Allah tarafından ansızın bir azap geleceği haber verilmektedir:
*************************************************
(O gün gelen vahyi sadece Allah ve Muhammed biliyordu kesin olarak.%100 Ama bu gün (2017) öyle değil ilim ve teknoloji ışığında hepsi açıklanmış.)
********************
“Biz Kitabı üzerine yazılı bir kâğıtta göndersek ve onlar elleriyle dokunsalar bile, inkar edenler, tartışmasız: “Bu apaçık bir büyüden başkası değildir” derler.” (Enam-7) Sadece bu ayete bakarak Kur’an’ın sayfaları olan bir kitap olarak indirilmediğini anlayabiliriz.
***
Diyelim o zamandan bu zamana anlayamadılar.
Tamam.
Ama bu zamanda 2017 anlayamamak imkansız çünkü delilleri kesin bir şekilde açık ve net.
O zaman peygambere gelen vahiyi sadece peygamber ve Allah biliyordu.
Bu gün (2017) ilim ve teknolojinin nazarında ayetler açık ve net bir şekilde ispatlanmış biçimde ortada.
Örnek; (50/KAF-17: Çünkü onun sağında ve solunda oturan, her davranışı yakalayıp tesbit eden iki melek vardır.)
Teyp,video.vb cihazlar.
(41/FUSSİLET-21: Derilerine soracaklar: "Neden aleyhimize tanıklık yaptınız?" Onlar da: "Her şeye konuşma imkanı veren Allah, bize (de) vermiştir. Sizi yoktan var eden O'dur, (şimdi) yine O'na döndürülüyorsunuz.
Akıllı telofon vb.cihazlar.mesaşlaşma.vb
**************************
Onun için olaylara şu açıdan bakmak bütün proplemlerin halledilmesi demektir.
****
*EŞYAYI BAZ,ÖLÇÜ ALDIĞIMIZDA
Vahyin,Son asrın ilim ve teknolojisiyle hazırlanmış açılımı bekleyen Fikri.
VAHİY KONULARI HARİCİNDE, DALINDA UZMANLAŞMIŞ KİŞİNİN GÖRÜŞLERİ GEÇERLİDİR.
Asıl olan. vakanın eşyadaki özellikleri ile olan ilişkileridir. İNSANDAKİ HALLER..(EŞYADAKİ ÖZELLİKLER.) DEN BAZILARI.
Asıl olan. vakanın eşyadaki özellikleri ile olan ilişkileridir. Fikrin oluşum Süreci ve Aşamaları.
https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=247210785730330&id=100013242319421
*************************************
-■ Sen ne kadar yürekten istersen iste, insanların çoğu iman etmezler.

Oysa sen buna karşılık onlardan bir ücret te istemiyorsun. Kur’an âlemler için sadece bir öğüttür.

Göklerde ve yerde nice âyetler vardır ki, yanlarından yüzlerini çevirerek geçerler.

Onların çoğu, ortak koşmadan Allah’a inanmazlar.

Allah tarafından, onları kuşatacak bir azaba uğramalarından veya farkına varmadan, kıyamet saatinin ansızın gelmesinden güvende midirler?

Bu âyetler, Allah'ın hakiki dinine bir türlü bağlanamayan insanların içyüzünü en belirli şekilde dile getirmektedir. Bilhassa: “Onların çoğu, ortak koşmadan Allah’a inanmazlar-” cümlesinin ne büyük hakikatleri ihtiva ettiği herkesçe malûmdur...

Dile getirilen bu gerçekleri, birlikte yaşadığımız insanların çoğunda müşahede ediyoruz. Müslüman olduğunu iddia eden bir çok kimseler, tevhitle şirki bıçakla keser gibi birbirinden ayırmadıkları için imanla şirkin karışımı bir akideye sahiptirler.

Nihayet Hz. Peygamber (S_A.) e tevcih olunan çok mühim, çok manidar bir vahyin yer aldığını görüyoruz. Bu vahiyde, takip edeceği yolun bütün yollardan ayrı, belirli ve sınırlı olduğu belirtilmekte, bu hususun kalın hatlarla gösterildiğine işaret edilmektedir:

De ki: “Benim yolum budur. Ben ve bana uyanlar bilerek insanları Allah’a çağırırız. Allah’ı her türlü ortaktan tenzih ederim. Ben Allah’a eş koşanlardan değilim.”

Rabbinden açık bir delile mazhar olan, ardınca da Rabbi tarafından bir şahit gelen, ondan önce de Mûsâ’nın rehber ve rahmet olan kitabı kendisini tasdik eden kimse başkaları gibi midir? İşte onlar inanırlar Kur’an’a. Her hangi bir güruh onu inkâr ederse onun vaadedilen yeri ateştir. *****Sen de şüphe içinde olma bundan. ****Doğrusu o Rabbin tarafından gelen bir gerçektir. Ama insanların bir çoğu inanmazlar.
***
(Bu gün 2017.yaratıcının varlığı delaleti kati olarak belirmiş madde ile ispatlanmıştır.
http://www.iktibasdergisi.com/maddenin-sirk-hali-termodina…/ )
****
Bunun sebebi de Resûlüllahı ve beraberindeki mü’min azınlığın kalbini rahatlatmak ve pekiştirmektir. Sonra putperestlerden Resûlüllahı inkar edenleri cehennem azabı ile korkutuyor. Kıyamet günündeki azap sahnelerinden bir sahne sunarak böbürlenmenin ve büyüklemenin cezası olarak onların nasıl yanacağını gösteriyor. Ve belirtiyor ki, batılla böbürlenen hak karşısında direten kâfirler kendilerini bir azaptan bile koruyacak güçte değiller. Allah’tan başka yardımcılar bulmaktan da âcizler. “Şüphesiz onlar âhirette hüsrana uğrayanların ta kendileridir.”... Bir de mü’minler ile onlar arasında bir müvazene kuruyor. Bunu gözle görülen ve hissedilen bir sahne hâlinde belirtiyor. Ama manzarada iki kitle arasındaki açık fark gayet güzel görülüyor. Gerek tabiatları, gerekse dünya ve âhiretteki farkları açıkça müşahede ediliyor:

17 — Rabbinden açık bir delile mazhar olan, ardınca da Rabbi tarafından bir şahit gelen, ondan önce de Mûsâ’nın rehber ve rahmet olan kitabı kendisini tasdik eden kimse başkaları gibi midir? İşte onlar inanırlar Kur’an’a. Her hangi bir güruh onu inkâr ederse onun vaadedilen yeri ateştir. Sen de şüphe içinde olma bundan. Doğrusu o Rabbin tarafından gelen bir gerçektir. Ama insanların bir çoğu inanmazlar.

18 — Allah’a karşı yalan uydurandan daha zâlim kim vardır? Bunlar Rablerinin huzuruna götürülürler ve şahitler: Rablerine yalan uyduranlar bunlardır” derler. Bilin ki Allah'ın lineti zâlimlerin üzerinedir.

19 — Onlar ki, Allah yolundan alıkorlar ve o yolu eğriltmeye çalışırlar. Ve onlardır âhireti inkâr edenler.

20 — Bunlar yeryüzünde Allah’ı âciz bırakacak değillerdir. Allah’a karşı duracak yardımcıları da yoktur. Kat kat olacaktır onların azabı. Onlar işitmeye tahammül edemez ve göremezlerdi.

21 — İşte onlardır kendilerine yazık edenler. Uydurdukları şeyler de kendilerinden uzaklaşıp kaybolmuştur.

22 — Şüphesiz âhirette büsbütün zarar görecekler de bunlardır.

23 — Doğrusu inanan ve sâlih ameller yapanlar ve Rablerine boyun eğenler, işte onlardır cennetlik olanlar. Ve orada ebediyyen kalacaklardır.
24 — Bu iki zümrenin durumu kör ve sağır kimse ile gören ve işiten kimsenin durumuna benzer, İkisi bir olur mu hiç? İbret almıyor musunuz hâlâ ?.”

Bu hamlenin uzunluğu ye ihtiva, ettiği işaretlerle ilhamların değişikliği ayrıca taşıdığı ikâ ve temasların mütenevvi tonlarda olması... Evet bütün bunlar o günkü imanlı azınlığın içinde bulunduğu şartları, bu dâvanın tarihi içerisideki zor sıkıntılı durumu gayet güzel ifade etmektedir. Ayrıca bize şartların bu gibi ilhamlar ihtiva eden kesin hükümlü savaşların gerektirdiğini gösterir. Bir de Kur’a-nın büyük cihatlara girişirken pratik şartlara karşı koyarken takip ettiği hareketli tabiatını ifade eder.

Şüphesiz bu Kur'an’ın zevkini ancak böyle bir savaşa katılan I kimseler bilirler. Bu sûrenin indiği sıradaki şartlar gibi şartlarla karşılaşanlar tadabilirler. Oturduklan yerden bu Kur’an’ın mâna ve mefhumlannı araştırmaya kalkışanlar, Kur’an üzerinde edebî ve felsefî araştırmalar yapmaya çalışanlar bu soğuk ve sessiz oturuşla-/ riyle hiç bir şey elde edemezler. Savaş ruh ve azminden yoksun I olarak yapılacak araştırma onlara bir şey kazandırmaz... Şurası muhakkaktır ki, bu Kur’an’ın gerçeklerini oturup duranlar hiç bir zaman anlayamaz ve Kur’an onlara sırlarını dökmez. Allah’tan | başkasına kulluk ederek, Allah’ın dışında putlara boyun eğerek hu-\ zur, rahat ve emniyet arayanlar aslâ ve kat’a bu Kur’an’ın sırlarından haberdâr olamazlar...

“Rabbinden açık bir delile mezhar olan, ardınca da Babbi tarafından bir şahit gelen, ondan önce de M û s â ’nın rehber ve rahmet kitabı kendisini tasdik eden kimse başkaları gibi inidir? İşte onlar inanırlar Kur’an’a. Herhangi bir gürûh onu inkâr ederse onun va-adedüen yeri ateştir. Sen de şüphe içinde olma bundan. Doğrusu o, Rabbin tarafından gelen bir gerçektir. Ama insanların bir çoğu inanmazlar.

“Rabbinden açık bir delile mazhar olan” kavli şerifinden ne kasdolunduğu hususunda çeşitli rivayetler vardır. “Ayrıca Rabbi tarafından bir şahit gelen” kavli çelilin de de farklı rivayetler mevcuttur. Metinde geçen ( «) Rabbi ve ( ) (ardında da) ifadelerindeki

zamirlerle ( c. ) zamirinin nereye ait olduğu ihtilâflar meyanın-da dır. Benim tercih ettiğim görüş “Rabbi tarafından açık bir delile mazhar olan” kavli şerifindeki zamir Resülûllaha racidir. Tabiî onunla birlikte yürüyenler de bunun dahilindedirler. “Ardınca da Rabbi tarafından bir şahit gelen” kavli şerifindeki ifadeyi de şöyle açıklamak yerinde olur: Yani onun ardı sıra Rabbi tarafından bir şahit gelip te onun risaletini ve nübüvvetini ikrar eden ki bu doğrudan doğruya Kur’an’ın kendisidir. Bu kitap ona Rabbi tarafından vahyedilmiştir. Buna o şahittir. Çünkü hiç bir beşerin onun gibi bir kitap meydana getirmeye güçü yetmemektedir, deki zamir

ise bu şahide raci olur ki şöyle mâna vermek gerekir:

M û s â ’nın kitabı da ondan önce Hz. peygamberin peygamberliğini, ya onun geleceğini müjdeleyerek veya Kur’an’m metinlerine uygun düşen metinleriyle tasdik eder.

Bu konuda benim kanatimce doğru olan görüş sûre içindeki Kur’anî ifadeler arasında bir birlik olduğu görüşüdür. Yüce peygamberler kendi aralarında Rabbi Zülcelâllerini tasvir ederken ve kendilerine gelen vahiylerin doğrudan doğruya yüce Rableri tarafından geldiğini yakinen kabul ederken hep aynı ifadeleri kullanmakta ve bu konuda hiç birisinin içinden şek ve şüphe emareleri geçmemektedir. Meselâ Nûh (A.S.) kavmine diyor ki: “Ey kavmim, Rabbim tarafından bir delilim bulunur, bir de tarafından rahmet ihsan eder de bunlar sizden gizli kalırlarsa siz onu istemediğiniz hal-bir nzık ihsan etmiş ise ne dersiniz?...

S â 1 i h (A.S.) da aynı şeyleri tekrar ediyor: “Dedi ki: “ey kavmim. Rabbimden açık bir delilim olur ve bana rahmet eder de ben de ona baş kaldırırsam söyleyin bakalım beni Allah’a karşı kim sava-nur ? Bana hüsrandan başka bir şey kazandırmazsınız.”...

Ş u a y b peygamber de aynı şeyleri söylüyor : “Ey kavmim ben Rabbimden apaçık bir delil üzere isem ve O, bana kendisinden güzel bir nzık ihsan etmiş ise ne dersiniz?...

Aslında bu birleşik ifade değişik ağızlardan hep aynı şekilde söylenmiştir ki peygamberlerin içinde bulundukları kalbi itminanı ve gerçekleri çok iyi gördüklerini belirtir. Aynca vahiy yolu ile Allah’a yakından bağlı bulunduklarını ifade eder. Ayni durumun bir tek şekilde ifade edilmesi ve ifadelerin aşağı yukan birleştirilmesi aynca
manidârdır. Daha önce de belirttiğimiz gibi Resülûllahm Rabbi ile olan durumunu ve vahiy konusunda diğer peygamberlerden farksız olduğunu ispat eder. Böylece de müşriklerinbu Kur’an’ı kendisinin uydurduğu iftiraları çürütülmüş olur/ Bu arada HzT'Peyğîtinberi ve beraberindeki imanlı azınlığa kendi dâvalarının hak olduğunu ifade ederek hak üzere sebatkâr kılmaktadır. Müslümanların teslim oldukları ve kabul ettikleri peygamberlerin getirdikleri gerçeklerin hepsi de tek bir gerçektir, sadece değişik ellerde gelmiştir.

O zaman âyetin külli mânası şöyle olur: Doğruluğunu ve imanının sadakatini bunca delillerin desteklediği... kendi içinde Rabbine açık ve kesin deliller ve hüccetler bulunan... Onun gittiği yolun doğruluğuna şehadet eden ve özellikleri itibariyle İlâhî menbadan gelmiş olduğu bilinen bu kitap... Bunun dışında ondan önce gelmiş bulunan İsraillilerin lideri ve önderi M û s â (A.S.) m kitabı tarafından tasdik olunan ve geleceği müjdelenen peygamber... Allah tarafından gönderilen bütün dinler de ortak olan noktaların bu dinde de bulunması ve bunun da onun doğruluğuna şehadet etmesi...

Evet bunca özelliklere sahip olan bir peygamber nasıl olur da şu azgın müşriklerin yaptığı gibi inatla küfredilerek yalanlanır? Her yandan dolup taşan bunca delillere rağmen inkâr edip direnmek şüphesiz ki, çok çirkin ve iğrenç bir harekettir.

Daha sonra âyeti kerime gruplar arasında mukayese yaparak bu Kur’an’a inananlarla onu inkâr edenlerin durumunu açıklıyor. Her iki grubu da âhirette bekleyen ceza ve mükâfat belirtiliyor. Ayrıca Hz. peygambere ve beraberindeki mü’minlere gittikleri yolun hak yolu olduğunu bildirerek sebat veriyor. Dunım böyle olunca yalancı kâfirlerin durumu onları endişeye düşürmemelidir. O zaman daha kâfirler ekseriyeti teşkil ediyorlardı:

“İşte onlar inanırlar Ktır’an’a. Herhangi bir gürûb onu inkâr ederse onun vaadedilen yeri ateştir. Sen de şüphe içinde olma bundan. Doğrusu o, Rabbiı. tarafından bir gerçektir. Ama insanların bir çoğu inanmazlar.”...

Bazı tefsir âlimleri “İşte onlar inanırlar Kur’an’a” kavli şerifinde işkâl ‘ görmektedirler. Zira “Rabbinden açık bir delile mazhar
olan, ardınca da Kabbi tarafından bir şahit gelen” âyeti kerimesiyle kasdolunan Resülû kibriya ise buradaki « ûiDji» “işte onlar” zamiri

ile bu vahyi ve delilleri kabul ederek inanan mü’minler kasdolunma-lıdır. Bu durumda bir işkâlden söz edilemez tabiatiyle. “İşte onlar inanırlar” kavli şerifindeki zamir “Şahid” e giderki o da Kur’an’dır. “Ondan önce de” ifadesindeki zamir ise daha önce de belirttiğimiz gibi Kur’an’a racidir. O takdirde “İşte onlar inanırlar bu Kur’an’a” diye ifade etmede hiç bir işkâl yoktur. Çünkü bu kitaba ilk inanan bizzat peygamberdir. Sonra tabi olanlar inanmışlardır. Nitekim B a k a r e sûresinde şöyle buyurulmaktadır: “Peygamber, kendisine Rabbi tarafından indirilenlere inandı. Mü’minler de. Hepsi Allah'a, meleklerine, kitaplarına ve peygamberlerine iman ettiler.” Buradaki âyeti kerime Hz. peygambere ve onunla birlikte iman eden mü’minlere işaret etmektedir ki, olara inanacakları şeyleri tebliğ eden peygamberdir. Bu Kur’an’ın üslûbunda alışıla gelen bir şeydir ve asla işkâl söz konusu değildir.

“Her hangi bir gürûh onu inkâr ederse onun vaadedilen yeri cehennemdir.”...

Hiç şaşmaz bu vaat. Çünkü Allahüteâlâdır onu takdir edip düzenleyen.

“Sen de şüphe içinde olma bundan. Doğrusu o, Rabbin tarafından gelen bir gerçektir. Ama insanların bir çoğu inanmazlar.”...

- Hiç bir zaman için Resülûllah kendisine gelen vahiylerden şüp-helenmemiştir. Kendisinin Rabbi tarafından gönderilen bir gerçek üzere bulunduğundan şüphe etmemiştir. Ama bunca deliller ve şahitler yığınının akabinde gelen bu Rabbani tevcihat Hz. peygamberin içinde bulunduğu sıkıntıyı, yalnızlığı ve eziyetleri dile getirmektedir. Dâvanın karşısına dikilenlerin inatçılığı ve kâfirlerin çokluğu karşısında içinin sızlayışı ile alâkalıdır. Bütün bu durumlar onu böyle bir teselliye ve temkine muhtaç kılıyordu. Ayrıc^ mü’min azınlığın içinde sıkıntı zorluk ve darlıklar da böyle bir yakini gerçeği ifade edip rahmet sahibi olan Rabbi Zülcelâllerinin muâvenetinin üzerine inişini belirtmeyi gerektiriyordu.

Henüz yeni filizlenmekte olan İslâm hareketinin bu fermana ne kadar çok ihtiyacı vardır. Onlar da her yerde bu nevi durumlarla kar-
şı karşıya bulunmaktadırlar. Her taraftan üzerilerine engeller yağmakta, alaylar ve istihzalar, eziyetler ve acılar çeşit çeşit koğuş tınmalar ve maddi manevî baskılar altında ezilmektedirler. Gerek mahalli gerekse cihanşümul cahiliyet orduları bütün güçleriyle üzerlerine yığılmaktadırlar. En korkunç ve vahşi savaş oyunları ve tuzakları onlar için hazırlarım ak tadır. Sonra da onlara savaş açanlar ve peşlerini takip ederek koğuşturmalar yapanlar davullarla fl&malarla veryansın etmektedirler...

Evet bu yeni doğan İslâm hareketinin mensuplarının bu âyeti ne kadar çok düşünmeleri gerekir.. Bütün fıkralarını, işaretlerini ima ve temaslarını dikkatle incelemelidirler.

Hikmet sahibi Rabbi tarafından gelmiş bulunan bu yakini gerçeğe ne kadar muhtaçtırlar:

“Sen de şüphe içinde .olma bundan. Doğrusu o, Rabbin tarafından gelen bir gerçektir. Ama insanların bir çoğu inanmazlar.”...

Ve bu yeni doğan İslâm hareketinin mensuplan kalblerinde tıpkı Allah’ın yüce resullerinin duyduğu Rablan tarafından gönderilmiş apaçık bir gerçek üzerinde bulunma haleti ruhiyesine bürünüp aynı duygulan taşımalıdırlar. Yürüdükleri yolun Hak yolu olduğunu kabul edip en ufak bir şüpheye düşmeden yollarının üzerinde ne türden engeller bulunursa bulunsun hiç dinlemeden yollarına devam etmelidirler...

“Dedi ki: “ey kavmim, Rabbimden açık bir delilim olur ve bana rahmet eder de ben de ona bşş kaldırırsam söyleyin bakalım beni Allah’a karşı kim savunur? Bana hüsrandan başka bir şey kazandırmazsınız.”...

Bugün bu dirilişin öncüleri üpkı o ilk önderleri gibi bu sese kulak vermelidirler ve cahiliyet erbabını onların gördüğü gibi görmelidirler. Zaman yine döndü dolaştı eski hâline geldi. Hz. peygamberin bu dini beşeriyete getirdiği günlerden farksız oldu dünya. Hz. peygamber o günün cahiliyetine karşı Hz. 1 b r a h i m ’in, 1 s m â i 1 ’in, lshâk’ın, Ya’kûb’un, Yûsuf ’un, M û s â ’nın, Hârûn’ un, D â v u d ’un. Süleyman'ın, Yahyâ 'nın, 1 s fi ’nın (A.S.) ve diğer peygamberlerin yürüdüğü yollardan yürüdü.

Hepsi de cahiliyete karşı koymuşlardı. Karşılarındakiler gerek Allah’ın varlığını kabul etsin gerek kabul etmesinler cahiliyet men-
subu idiler. İnsanlar için yeryüzünde muhtelif tanrılar koyuyorlardı. Allah’ın indirdiği hükümlerin Hıynfo hülmmipre boyun eğiyor-

lardı. Ve bu tanrıları onlar için kendiliklerinden hükümler, rüzam-lar, sistemler vaz ediyor böylece de Allah’a değil bu tennlara kul ediyorlardı... Sonra "İslâm geldi. Bütün insanlığı bu tanrıların elinden kurtarmak için çalıştı. İnsanların hayatından bu sahte tanrıların sistemini, nizamını, hükümlerini ve değer ölçülerini silmek için uğraştı. Yalnız ve yalnız Allah’a kul olmalarını istedi. Başka tanrılara değil yalnız Allah’a kul olmalarını. Sadece Allah’ın nizamına ve şeriatma uymalarını, onun dışında hiç kimsenin buyruklarım dinlememelerini istedi... Sonra bununla onun arasında bitmez tükenmez savaşlar başladı. Şirk ile tevhit arasında korkunç çatışmalar oldu. Cahiliyet ile İslâm öldüresiye savaştı birbiriyle. Bugün de yeniden diriliş merhalesinde bulunan İslâm hareketi ile yeryüzünün muhtel'f yerlerine dağılmış bulunan putçular ve putlar arasında savaş sürüp gitmektedir.

İşte bunun içindir ki, İslâmî diriliş hareketi kendisini ve karşılaştığı durumları Kur’an’ın ilk inmeye başladığı devrelere ve şartlara uydurmalıdır. İşte biz: “Şüphesiz bu Kur’an’ın zevkini ancak böyle bir savaşa katılan kimsel*r bilirler. Bu sûrenin indiği sıradaki şartlar gibi şartlarla karşılaşanlar anlarlar. Oturdukları yerden bu Kur’-an’ın mâna ve mefhumlarım araştırmaya kalkışanlar, Kur’an üzerinde edebî ve felsefî araştırmalar yapamaya çalışırlar, bu soğuk ve sessiz oturuşlariyle hiç bir şey elde edemezler. Savaş ruh ve azminden yoksun olarak yapılacak araştırma onlara bir şey kazandır maz.” derken bunu kasdediyorduk...

BeğenDaha fazla ifade göster

Yorum YapPaylaş

3 paylaşım

1 Yorum

Yorumlar

Hüseyin Uzun (Bu gün 2017.yaratıcının varlığı delaleti kati olarak belirmiş madde ile ispatlanmıştır.
http://www.iktibasdergisi.com/maddenin-sirk-hali.../ 
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=226289311155811&set=pcb.226289521155790&type=3&theater

BeğenDaha fazla ifade göster

 · Yanıtla · 3 Ocak, 07:38

Yorum yaz...

******DİKKAT...! ÇOK ÖNEMLİ....******
Bir dâva adamı bu gerçeği ruhunda iyice hissederse hiç bir meselenin akibeti ile ilgili kuşku kalmaz içinde. Kendi yolunda yürürken aslâ tereddüt etmez...
***************************
(Vahiy sade peygamberlere geldiğinden,sadece onların kendileri biliyordu Delilin yakin olarak kesin olduğunu.En yakını bile Delilin yakiniliğinde kesinlik yok idi.Ama bu gün deliller kati.EŞYA BAZ,ÖLÇÜ alındığında her şey çözülecektir.)

Örnek;
Ayette yazıyor 50/KAF-17: Çünkü onun sağında ve solunda oturan, her davranışı yakalayıp tesbit eden iki melek vardır.)
(Bu ayet vahiy olarak geldi.Bu ayeti sadece peygamber biliyordu kesin olduğunu ama bu gün 2017 video teyp gibi teknoloji ve ilimle EŞYADAKİ ÖZELLİKLER keşfedildiğinden herkes biliyor.)
******
(41/FUSSİLET-21: Derilerine derler ki: Niçin aleyhimize şahidlik ettiniz? Onlar da: Bizi, her şeyi konuşturan Allah konuşturdu. Sizi önceden yaratan O'dur ve O'na döndürülürsünüz, derler.)
(2017 bu gün akıllı telofonlarda mesajlaşırken aynısı olmuyor mu ? )
******************************************
DİKKAT SEN BU GÜN PEYGAMBERLERDEN DAHA TOLERANSLI,AVANTAŞLISIN.2017 NESLİ.
SON TEKNOLOJİ VE İLİMİN DOĞRULTUSUNDA YARATICININ VARLIĞININ İSPATI.
(2017)
https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=231537960630946&id=100013242319421
********************************************************
Onlar Allah’ın yolundan başka bir yol tutmuşlardır. Aralarında bir daha kalması doğru olmaz. Bu hareket aralarında akide bağı kopmuş olan iki tabakanın başka bağlar üzerinde anlaşmamalarından dolayı ortaya çıkan bir harekettir...

Hz. H û d ’a yüce Rabbinin dalâlete düşmüş, sapıtmış kavminden kendini teberri ettiğini biliyor, onların uzaklaştığını ve katiyetle alâkasını kestiğini görüyor. Bizzat onları da bu uzaklaşmalarına ve ayrılmalarına şahit tutuyor ki, içlerinde Hz. H û d ’un kendilerinden neden nefret ettiğine ve aralarında olmaktan neden çekindiğine dair şüpheleri kalmasın.

Hz. Hud bütün bunları yaparken imanın verdiği bir izzet ve üstünlük hâliyle yapıyor. İnanan insanın güveni ve huzuru ile yapıyor.

Bir kişinin zalim, budala, akılsız ve merhametsiz bir kavme karşı çıkışını görüyor da insan dehşete kapılıyor. O kadar cahil ki, Hz. H û d ’un kavmi bu uydurma tanrılarının Hz. Hûd'u çarptığını ve bundan dolayı saçmaladığını sanıyorlar. Tek bir Allah’a davet eden kişinin davetinde hezeyan emaresi buluyorlar. Bu sahte ve uydurma tanrılarına bu kadar güvenen bir kavme karşı koyan bir kişiyi görüyor da, birden bire dehşete kapılıyor insan. Bu yiğit kişi onların inançlarını reddediyor ve üzerlerine üzerlerine gidiyor. Sonra da azgınlıklarını meydan okuyarak tahrik ediyor. Hazırlık yapmak için kendisine mühlet vermemelerini istiyor. Kızgınlıklarının dinmesi için kendi hallerine de bırakmıyor onları...

Bunca zalim, bunca vahşi, bunca düşüncesiz bir kavme bu derece şiddetle tek başına karşı koyan bu er kişiyi görüyor da dehşete kapılıyor insan... Ama asıl amilleri ve sebepleri iyiden iyiye düşündüğümüz zaman bu dehşetimizin lüzumsuzluğu ortaya çıkıyor.

İmandır ona bu cesareti veren... Güven ve itminandır Allah’ına... Allahın vaadine güvenip yardımına mutmain olmaktır bu cesareti temin eden... İmanın girdiği bir kalbe Allah vaadini ve yardımını bildirdiği zaman bir daha korku nedir, şüphe nedir bilmez o. kişi... Çünkü her iki elinin avuçladığı ve iki yeninde yeretmiş olan kalbinin doldurduğu şeydir bu vaat... Bilinmez günlere bırakılmış gelecekle ilgili bir vaat değildir... Hem o anda gelecektir. İnanan insan onu gözüyle görür, eliyle dokunur.
“Dedi ki” doğrusu ben Allah’ı şahit tutuyorum, siz de şahit olun ki, sizin Allah’tan başka şirk koştuğunuz şeylerden uzağım.”...

Sizin Allah’tan başka şirk koştuğunuz şeylerden uzak olduğuma Allah’ı şahit tutuyorum ben. Onlardan uzak olduğuma siz de şahit olun ki, benim için bir hüccet, bir delil bulunsun elinizde. Ben açıktan açığa ilân ediyorum sizin Allah’tan başka tapındığınız şeylerden uzak olduğumu. Sonra siz ve beni çarptığım iddia ettiğiniz tanrılarınız toplanın, toplanın da tuzak kurun bana birlikte... Fırsat vermeyin, müsaade etmeyin toparlanmama... Umursamıyorum sizi. Korkmuyorum hiç birinizden...

“Ben sadece benim de sizin de Rabbiniz olan Allah'a dayanıp güvendim.”...
Siz ne kadar inkâr etseniz ve yalanlasanız Allah'ın sizin de benim de Rabbim olduğu bir gerçektir. Sizin ve benim Rabbim gerçekte yalnız ve yalnız Allahüteâlâdır. Çünkü O tek başına bütün varlıkların Rabbidir...

“Yürüyen hiç bir canlı yoktur ki O. alnından tutmasın.”...

Bu ifade aslında kuvvet ve kudreti tasvir etmektedir. Yeryüzünde yürüyen bütün canlıları ve dolayısıyle insanları da alnından yakalayan kuvveti ve kudreti canlı olarak gözler önüne sermektedir. Alın, yüzün en üst noktasıdır. Allah’ın gücü, kudreti ve hakimiyeti de ■' çehrenin en üst noktasından tutuşu gibi yüce ve şiddetlidir. Bu bakımda da onların hâline uygun düşmektedir. Bünyelerinin salabetine, duygularının basitliğine ve şiddetlerinin fazlalığına işarettir. Bunun yanısıra da Allah’ın değişmez kanunlarının tuttuğu istikametin kat’iyetinin alâmetidir.

“Elbette doğru yoldadır benim Rabbim.”.«

Bu kesin ifadede ve katiyet belirten kelimelerde bile bu meydan okuyuştaki sırrı ve Hz. Hûd ’un üstünlüğündeki mânayı kavrayabiliyoruz. Bu ifadeler Allah elçisi Hûd (A.S.) un Rabbine karşı ne kadar güvendiğini ve içinde bu güveni nasıl hissettiğini göstermektedir. Bir kere o bu gerçeği apaçık olarak görüyor. Şüphesiz ki, kendisinin ve bütün yaratıkların Rabbi olan Allah sonsuz güç ve kuvvete sahiptir: «Yürüyen hiç bir canlı yoktur ki O, alnından tutmasın.”... Şu kavminin dehşet saçan insanları da nihayet bu kuvvet sahibi tanrının alnından tuttuğu canlılardan biridir. Neden korkacak öyleyse onlardan? Onlar kendisinin üzerine yürüdükleri zaman Rabbinin izni olmaksızın yürüyemiyeceklerine göre korkunun ne mânası var?.. Niçin kalsın öyleyse onların arasında daha. Yolları onların yollarından ayrılmış değil mi?...

Bir dâva adamı bu gerçeği ruhunda iyice hissederse hiç bir meselenin akibeti ile ilgili kuşku kalmaz içinde. Kendi yolunda yürürken aslâ tereddüt etmez...
***************************
(Vahiy sade peygamberlere geldiğinden,sadece onların kendileri biliyordu Delilin yakin olarak kesin olduğunu.En yakını bile Delilin yakiniliğinde kesinlik yok idi.Ama bu gün deliller kati.EŞYA BAZ,ÖLÇÜ alındığında her şey çözülecektir.)

Örnek;
Ayette yazıyor 50/KAF-17: Çünkü onun sağında ve solunda oturan, her davranışı yakalayıp tesbit eden iki melek vardır.)
(Bu ayet vahiy olarak geldi.Bu ayeti sadece peygamber biliyordu kesin olduğunu ama bu gün 2017 video teyp gibi teknoloji ve ilimle EŞYADAKİ ÖZELLİKLER keşfedildiğinden herkes biliyor.)
******
(41/FUSSİLET-21: Derilerine derler ki: Niçin aleyhimize şahidlik ettiniz? Onlar da: Bizi, her şeyi konuşturan Allah konuşturdu. Sizi önceden yaratan O'dur ve O'na döndürülürsünüz, derler.)
(2017 bu gün akıllı telofonlarda mesajlaşırken aynısı olmuyor mu ? )
******************************************
DİKKAT SEN BU GÜN PEYGAMBERLERDEN DAHA TOLERANSLI,AVANTAŞLISIN.2017 NESLİ.
SON TEKNOLOJİ VE İLİMİN DOĞRULTUSUNDA YARATICININ VARLIĞININ İSPATI.
(2017)
https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=231537960630946&id=100013242319421

—• Her zaman gerçekten ve samimi olarak inanmış olan mü’minlerin kalbinde tecelli eden Ulûhiyet gerçeğidir bu...

Allah’ın kuvvetiyle onlara bunca meydan okuduktan ve bu kuvvetin kat’i ve kesin şeklini onların gözleri önüne serdikten sonra Hz. H û d ihtar etmeye başlıyor ve azapla korkutuyor onları...
“Yüz çevirirseniz bilin ki, ben size neyi bildirmek için gönderilmişsem onları bildirdim.”...

Ben Allah’a karşı vazifemi yerine getirdim. Çektim artık elimi sizden. Doğrudan doğruya Allah’ın kuvveti ile karşılaşınız artık..

“Rabbim yerinize sizden başka bir milleti de getirebilir.”

Ve o millet Rabbimin davetini kabul eder, hidayeti üzere yürür. Tabii bu, sizi helâk edip zulmünüz ve sapıklığınız yüzünden yok ettikten sonra.

“Ve siz O’na bir şey de yapamazsınız.”...

Karşı koyacak gücünüz yok sizin. Sizin yok olup gitmeniz onun mülkünün boş ve eksik kalacağı mânasına gelmez tabiatiyle.

“Doğrusu Rabbim her şeyi hakkiyle koruyandır.”...

Dini de korur, dostlarını da. Onları sizin üzerine hâkim kılar da siz O'nu hiç bir şekilde âciz bırakmazsınız. Elinden kaçıp kurtulamazsınız da.
Son ve kesin söz idi bu. Böylece tartışma bitmiş, söz düellosu son bulmuştu. Artık ihtar ve azap yerini bulacaktı.

58 — Emrimiz gelince H û d ü ve beraberindeki mü’minleri sayarak kurtardık. Ve onları çok ağır işkencelerden kurtardık.”» Azabın tahakkuku ve H û d kavminin helâk edilmesiyle ilgili buyruğumuz gelince H û d (A.S.) a ve beraberindeki mü’minleri doğrudan doğruya acıdığımızdan dolayı kurtardık. O kavmin üzerine inen umumi azaptan kurtardık. Onlara kötülük değmemesi için buyruğumuzun dışında bıraktık. Çok ağır bir azaptan kurtarmıştık ki, yalanlayanlar bu azabı haketmişlerdi. Azap kelimesinin ağır mânasına gelen ( JiJ¿ ) kelimesiyle ifade edilmiş olması ayrı bir canlılık vermektedir tasvire. Âyetin havasına da çok uygun düşmektedir.

Şu anda  d kavmi de helâk olmuş bulunuyor. Ama âyeti kerîme onların âkibetine işaret ederken çok uzakmış gibi bir ifade kullanıyor. Ne büyük günah işlediklerini belirtiyor. Allah'ın lanetine ve rahmetinden boğulmaya müstahak olduklarını bildiriyor. Hem de tekrar tekrar kuvvetli bir ifade ve üslûp içinde.

59 — O da  d kavmi, Rablerinin âyetlerini bile bile inkâr ettiler. Peygamberlerine isyan ettiler. Ve her inatçı zorbanın emrine uydular.

60 — Bu dünyada da kıyamet gününde de lânete uğradılar. Bilin ki, A d kavmi Rablerini inkâr etti. Ve yine bilin ki H û d ’un kavmi  d, Allah’ın rahmetinden uzaklaştı.”...

“O da  d kavmi..-”... Bu derece uzaklıktaki  d kavmi.. Halbuki âyetin seyri için de az önce onlar zikredilmişti. Vardıklar kötü akibet gözler önüne serilmişti... Ama onlar uzaklaştılar. Görünmez oldular artık... Bilinmez oldular bir daha.

“O da Ad kavmi, Rablerinin âyetlerini bile bile inkâr ettiler. Peygamberlerine isyan ettiler.”»

Aslında bir peygambere isyan etmişti onlar. Ama bu bir tek peygamberin getirdiği risalet bütün peygamberler tarafından getirilmemiş miydi? Binaenaleyh bir peygambere isyan etmiş olanlar bütün peygamberlere isyan etmiş olurlar. Ayrıca unutmamak gerekir ki, bu âyeti kerimede gerek peygamberlerin gerekse âyetlerin cemi sıgasiyle varit olmuş bulunması üslûp yönünden bir başka maksada mebnidir. Onların işledikleri suçun büyüklüğünü ve şenaatini göstermek içindir. Onlar Allah'ın âyetlerini inkâr etmişler, peygamberlerine isyan etmişlerdir... Ne büyük suç ve şeni bir kabahat bu?..

“Ve her inatçı zorbanın emrine uydular.”»

Özerlerine binen herkesin. Hakkı teslim etmeyen inatçı her zorbanın... Onlar üzerlerine musallat olan sultalardan hürriyetlerini almamaktan dolayı sorumludurlar. Kendilerini düşünmelidirler.

BeğenDaha fazla ifade göster

Yorum YapPaylaş

1Murat Can

3 paylaşım

5 Yorum

Yorumlar

Hüseyin Uzun (20/TÂHÂ-14: Gerçekten Benim Ben, Allah; Benden başka ilah yoktur; onun için Bana ibadet et ve Beni anmak için namaz kıl!)

BeğenDaha fazla ifade göster

 · Yanıtla · 17 Ocak, 07:16

Hüseyin Uzun Bu sana indirilen bir kitaptır, Kur’ân’dır. İnsanları Kur’ân ile uyarırken, mü’minlere öğütler verirken, bu kitaptan dolayı kalbinde bir şüphe, göğsünde bir sıkıntı olmasın.Araf.2

BeğenDaha fazla ifade göster

 · Yanıtla · 17 Ocak, 07:19

Hüseyin Uzun Muhammed sas 1400 sene evvel ayetlerle bildirmiş insanın topraktan oluştuğunu.
Şimdi bilim açıklıyor elementlerden ve topraktaki elementlerle aynı olduğunu insanın.(insanın da eşya olduğunu)
Biz insanı kara çamurdan, şekillenmiş bir balçıktan yarattık....Daha Fazlasını Gör

BeğenDaha fazla ifade göster

 · Yanıtla · 21 Mart, 11:45

Hüseyin Uzun Muhammed sas 1400 sene evvel ayetlerle bildirmiş insanın topraktan oluştuğunu.
Şimdi bilim açıklıyor elementlerden ve topraktaki elementlerle aynı olduğunu insanın.(insanın da eşya olduğunu)
Melekler*deriler* https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=233284633789612&id=100013242319421
Biz insanı kara çamurdan, şekillenmiş bir balçıktan yarattık.
Hicr.26
Andolsun ki, biz insanı süzme çamurdan yarattık.
Müminün*12
"Andolsun ki, biz insanı süzme çamurdan yarattık." Bu ayet insanın varoluşunun evrelerine işaret ediyor, ama bir açıklama getirmiyor. İnsanın zincirleme olarak gelişen evrelerden geçerek çamurdan insana dönüştüğünü ifade etmektedir. Çamur varoluşun ilk kaynağıdır. Veya ilk evresidir. İnsan ise, son evresidir. Biz bu gerçeği Kur'andan öğreniyoruz. 
http://www.enfal.de/Kuran-Tevsiri/Kuran_Tefsiri.htm

Hüseyin Uzun, 2 yeni fotoğraf ekledi.

17 Ocak · 

******DİKKAT...! ÇOK ÖNEMLİ....******
Bir dâva adamı bu gerçeği ruhunda iyice hissederse hiç bir meselenin akibeti ile ilgili kuşku kalmaz içinde. Kendi yolunda...

Devamını Gör

BeğenDaha fazla ifade göster

 · Yanıtla · Önizlemeyi Kaldır · 21 Mart, 11:46

Hüseyin Uzun SÜNNETİN PEYGAMBERE AİT OLDUĞUNU ANLAMAK İÇİN MEVZUNUN VAKAIYA MUTABIK OLUP OLMADIĞINA BAKILIR.
Örnek;
"Ümmetimin son dönemlerinde giyimli fakat çıplak bir takım kadınlar olacak, bunların başlarının üstü deve hörgücü gibi bulunacaktır. Bunları lanetleyin, çünkü onlar lanetlenmişlerdir." Başka bir rivayette; "onlar cennete giremez ve cennetin kokusunu bile bulamazlar" ilavesi vardır. 
(Müslim, Libas, 125, Cennet, 52; Ahmed b. Hanbel, II, 223, 356, 440)
https://www.mumsema.org/.../133106-giyimli-ciplak...
https://www.google.nl/webhp?tab=ww...
***
Bir toplum nasıl ise öyle yönetilir..
https://www.google.nl/search...
Bu günkü sistem ve onunla çalışan müslümanlar.
https://www.youtube.com/watch?v=FPrJZInHSt0&index=5...

Giyimli çıplak kadınlarla ilgili hadisi şerif

Giyimli çıplak kadınlarla ilgili hadisi şerif Mumsema Ümmetimin Son Dönemlerinde Giyimli Fakat Çıplak Bir…

MUMSEMA.ORG

BeğenDaha fazla ifade göster

 · Yanıtla · Önizlemeyi Kaldır · 10 Nisan, 19:12

Hüseyin Uzun Hadis ve sünnet arasındaki farklar 
https://www.google.nl/webhp?tab=ww...

Google

GOOGLE.NL

BeğenDaha fazla ifade göster

 · Yanıtla · Önizlemeyi Kaldır · 10 Nisan, 19:17